‘Ik ben
door de glazen bol
van je dromen in je hoofd
gekomen. Je gedachten
zijn nu voor mij
als gedichten die je leest,
je geest wijd opengespreid
als een boek.’
Zo spreek ik je toe
en daarna neem ik je
mee naar zee om bloemen
te leggen op een graf
dat er niet meer is en toch
ben jij hier nog steeds
zo dood als een pier.
Ik penetreer je
lichaam en ziel en loos
het Zaad van het Kwaad bij nacht
en ontij en dan heb ik je
Ik doe je dure juwelen kopen
en jij denkt dat ik ze kocht
voor jou en wij gaan
de zon zien zakken
in de zee en later
laat ik je lopen
op het water.
Reacties