Zingen kan ook, op de wijs van
"Zie ik de lichtjes van de Schelde"
en misschien kan dat al met
De Bende van de Boonaparten
tijdens het Gentse Feesten Festival
"in de geest van Louis Paul Boon"
BoonApartival
en misschien kan dat al met
De Bende van de Boonaparten
tijdens het Gentse Feesten Festival
"in de geest van Louis Paul Boon"
BoonApartival
Heel diep in de kelders van de Kathedraalst
zat Jan de Lichte te
wenen:
ze gingen hem delen, op de markt van
Aalst,
’t angstzweet liep van tussen zijn
benen.
Maar hij grijnsde toen hij dacht aan
de vorige nacht,
dat nachtje met die hete griet:
’t lief van de keizer had zijn bed
gedeeld
en dat voor één frank, ’t was voor
niet…
Daar aan de oevers van den Dender,
heel diep verscholen in het riet,
zat onze keizer op zijn huksken
op een oud omgekeerd vergiet.
Ja aan de oevers van den Dender,
ver weggedoken in het riet,
zat onze keizer diep te treuren
want Nieke Maaime die kwam niet.
De keizer die zwoer: ‘Dat lapt Jan mij niet meer!
De keizer die zwoer: ‘Dat lapt Jan mij niet meer!
Zijn laatst’ uur heeft voorwaar
geslagen!’
Hij zocht toen naar Nieke, zwierf
door ’t stad heen en weer -
maar Nieke wilde nergens dagen.
Hij sprong op zijn ros, reed naar de
Kathedraalst
en spurtte de trappen naar
beneen
waar Nieke in d’armen van Jan de
Lichte lag
en toen zeeg de keizer
ineen.
Daar aan de oevers van den Dender,
heel diep verscholen in het riet,
zat onze keizer op zijn hurken
op een oud omgekeerd vergiet.
Ja aan de oevers van den Dender,
ver weggedoken in het riet,
zat onze keizer diep te treuren
want Nieke Naaime kwam maar niet…
De volgende dag liep er veel volk in 't stad,
men ging naar 't vierendelen
kijken.
In 't midden van de markt zat de Jan
op zijn gat,
keek rond en zag armen en
rijken.
De knollen stonden klaar met een
touw rond hun nek
al wachtend op ’t ultieme
signaal.
Maar plots was daar Nieke, zij sneed
de Jan los
en ging toen snel met hem aan de
haal.
Daar aan de oevers van den
Dender,
heel diep verscholen in het riet,
heel diep verscholen in het riet,
zat onze keizer op zijn
hurken
op een oud omgekeerd
vergiet.
Ja aan de oevers van den
Dender,
ver weggedoken in het riet,
ver weggedoken in het riet,
zat onze keizer diep te
treuren
want Nieke Naaime kwam maar
niet…
Koen Mertens
Reacties