GPS-Spel: Duivelse Driehoek

Tekst bezorgd @ http://www.facebook.com/patrick.bernauw   Beste vriend Bernauw, Hierbij stuur ik je de transcriptie van mijn hoorspel, uitgezonden op de Aalsterse vrije radio Katanga, in 1989. Zoals je je misschien alweer – vaag – herinnert, werd De Vakantie van Lisa Lomé destijds opgenomen in je reeks getiteld Huiveringwekkende Vertellingen , geproduceerd door het Onafhankelijk Radiofonisch Gezelschap ORAGE. Vriendelijke groeten van je Filip Lovecraft   De jonge vrouw was bijna niet te onderscheiden in die muur van mist, waarin ze geheel onverwacht opdook. Gedurende een fractie van een seconde werden haar zwarte haren en een paar dito ogen gevangen in het licht van mijn koplampen; ze stak bezwerend haar handen op, als om het onheil af te weren. In een reflex gooide ik het stuur van mijn wagen om. Ik was er mij vaag van bewust dat ze op de pechstrook stond, en dat ik in de dichte mist van de rijweg moest zijn afgeweken. Een eindje verder kwam ik ...

  Waarde vriend, Graag herinner ik je met deze indertijd door mij gemaakte transcriptie, aan de radiodocumentaire die je produceerde met het Onafhankelijk Radiofonisch Gezelschap ORAGE in de reeks Fantastisch Vlaanderen,  uitgezonden op de Aalsterse vrije radio Katanga, in 1989.  Hartelijk, Filip Lovecraft   We lopen hier nu door een zogenaamde ‘zavelput’, in feite één van de vele zandsteengroeven op de grens van het graafschap Vlaanderen en het hertogdom Brabant, die in het midden van de 18 de eeuw uitgeput raakten. Eeuwenlang hadden zij een mooie witte steen opgeleverd, waarmee heel wat gewijde bouwwerken werden gebouwd, zoals de Sint-Michielskathedraal van Brussel, de Sint-Janskathedraal van ’s-Hertogenbosch, de Sint-Martinuskerk van Aalst of de abdij van Affligem. Ze trokken steenkappers, beeldhouwers en werklui aan, tot zelfs uit Wallonië en Picardië, om de steen te ontginnen en te vervoeren. Zo kunnen ook heel wat...

Geef toch toe, dat je van kindsbeen af een dromer bent geweest. Dat je zag en hoorde wat anderen niet konden zien of horen – doorschijnende wezens in het woud van je dromen, een stem in je hoofd die de jouwe niet was: nu eens was de stem van een man, dan weer die van een vrouw, een jongen, een meisje. Maar ze sprak altijd Engels, zodat jij de taal van Shakespeare al machtig was nog voor je de driewieler inruilde voor een echte fiets, en zonder één enkele les te krijgen. Je kon geen Engels schrijven en je durfde het niet spreken – omdat je het later ook niet wilde , is je accent altijd afschuwelijk gebleven –, maar je begreep alles wat de stemmen je vertelden. Bijvoorbeeld, hoe je voortdurend verdwaalde… … in realms apart from the visible world; spending my youth and adolescence in ancient and little known books, and in roaming the fields and ...

@ http://www.facebook.com/patrick.bernauw Mijn jonge vriend, U vraagt zich af wie ik ben, wie ik werkelijk ben, en wat mij drijft. U bent niet (meer) in staat mij op mijn woord te geloven. Dat begrijp ik. U hebt zelf te veel verhalen verzonnen en al te vaak uw fictie vermomd als een feit, om zonder meer geloof te hechten aan een correspondent die plotseling uit het niets is opgedoken en de naam Lovecraft draagt. Vandaar dat het mij zinvol lijkt, voordat ik een tip van de sluier oplicht over de taak die ons wacht, u een hard en onloochenbaar bewijs te verschaffen met betrekking tot de plaats waar ik mij bevind, meer bepaald dus de Brug van Einstein-Rosen. Al van kindsbeen af koestert u een gruwelijke – en voor iedereen onverklaarbare – aversie voor alles wat met de kermis te maken heeft. Onverklaarbaar voor iedereen, mijn jonge vriend – behalve voor u dan, en voor mij. Zelf slaagt u er doorgaans in het trauma uit uw kindertijd min of meer uit uw parate geheugen te ver...